Το Ζακυνθινό καρναβάλι αποτελούσε ανέκαθεν μια από τις καλύτερες διασκεδάσεις τόσο για τους ίδιους τους Ζακυνθινούς, όσο και για τους ξένους. Την Κυριακή του Ασώτου, την λεγόμενη «γουρουνοκυριακή», οι παραδοσιακοί ντελάληδες γυρίζουν το νησί και διαλαλούν την έναρξη και το πρόγραμμα του καρναβαλιού. Την Τσικνοπέμπτη γίνεται στην πόλη η είσοδος του βασιλιά καρνάβαλου.

Κατά το 15ήμερο των Καρναβαλιών πραγματοποιούνται πολλοί χοροί μασκέ σε νυχτερινά κέντρα, σε σπίτια και όχι μόνο, όπου το γλέντι απογειώνεται. Σε όλη τη διάρκεια των Αποκριών διοργανώνονται χοροί, παρελάσεις, μασκαράτες. Θεατρικές ομάδες παίζουν στις πλατείες και στους δρόμους “τις ομιλίες”, αυτοσχέδια δηλαδή κωμικά έργα με κοινωνικές προεκτάσεις που παίζονται από μεταμφιεσμένους άνδρες.

Ένα ακόμα αξιοσημείωτο γεγονός του Ζακυνθινού καρναβαλιού είναι οι ξακουστές «Γκιόστρες», όπου Ζακυνθινοί, με την συνοδεία των αλόγων τους, πραγματοποιούν ιππικούς αγώνες στην πλατεία Σολωμού σύμφωνα με την παλιά παράδοση των ιπποτικών αγωνισμάτων. Ακόμα γίνεται αναπαράσταση του βενετσιάνικου γάμου σύμφωνα με όλη την ιταλική εθιμοτυπική παράδοση.

Την Κυριακή των Αποκριών παρελαύνει το «Πίκολο Καρναβάλι», οι μικροί δηλαδή καρναβαλιστές, ενώ την Κυριακή της Τυρινής λαμβάνει χώρα η μεγάλη Ζακυνθινή καρναβαλική παρέλαση, με σατυρικά δρώμενα και με τη συνοδεία αρμάτων και πεζοπόρων τμημάτων από όλα τα σχολεία και τις περιοχές του νησιού.

Οι εκδηλώσεις κλείνουν με την πολύ διασκεδαστική “κηδεία της μάσκας”, μία αναπαράσταση – παρωδία κηδείας με πολύ γέλιο, όπου τη θέση του νεκρού παίρνει ο καρνάβαλος, ενώ ακολουθούν οι θλιμμένοι συγγενείς, με απερίγραπτη εξέλιξη.